یک نامه نوشتم به تو با این مضمون :
من عاشقم و گواه من این دل ِ خون
تو ساده و بی تفاوت اما … گفتی :
از اینکه به من علاقه داری … ممنون !
.
.
.
.
قول بده که خواهــــی آمد …
اما
هــــرگز نیا !
اگــــر بیایی …
همه چیــــز خراب میشود !!
دیگر نمیتوانم
اینگونه با اشتیاق ،
به دریا و جاده خیــــره شوم !!
من
خــــو کرده ام به این انتظار ؛
به این پــــرسه زدن ها …
در اسکله و ایستگاه !
اگــــر بیایی …
من چشم به راه چه کسی بمانم ؟؟!
.
.
.
.
غبـــــاری که
از تــــــو نشسته روی قلــــبم …
بارون چیــــه …
سیل نمیــــتونه بشوره !!
.
.
.
.
تـــــمام زنان دنیا
بـــرای مـــردانی که دوست دارند ،
شال گـــردن مـــی بافند …
جــــز من !
که نشسته ام اینجـــا ،
و بــــرای ” تــــــو “
شعــــر میـــبافم !!
.
.
.
.
روی کاغذ نوشتم : دست هـــای تو …
و روی آن دست کشیدم !
روی کاغذ نوشتم : شانـــه های تو …
و سر بر شانه ات گذاشتم !
روی کاغذ نوشتم : چشــــم های تو …
و یک دل سیر تماشایشان کردم !
هر صبح …
با مشتـــی کاغذ در آغوشم …
از خواب ِ تـــو بیدار شدم !
و اینک
روی همــــان کاغذ قـــدیمی
می نویسم :
من …
از این زندگـــی کاغذی خسته ام !
.
.
.
.
هــــر کجا هستی …
باش !
دل من
با دل تــــــو
خواهــــد ماند !
.
.
.
.
” ساعت ” ها
به عقــب برگشتند …
امــــا
” تو ” نه !
حتـــی پائیز هم نتوانست تو را برگرداند !
.
.
.
.
مــراقب باش پا بر روی چشمانم نگذاری …
این چشم ها هنوز …
نگرانند برای تو !
.
.
.
.
دسـت من
خالی است از …
بودن تو !
امــــا
دلــــم ؛ تا دلت بخـــواهد …
از ” تـــو ” پــر است !!
.
.
.
.
مــــی شود یک شب خوابید ،
و صبــح
با خبــر شد ، غم ها را از یک کنــار به دور ریخته اند ؟!
که اگـــر اشکی هست …
یا از عمــق ِ شادمانی دلی بی درد است ؛
یا از پــس ِ به هم رسیدن های دور …
یا گـــریه ی کودکی
که دست بی حواسش ، بادبادکـــی را بر باد می دهد !
کــاش مــی شد
یک صبــح
کسی زنگ خانه هامان را بــزند بگــوید :
با دست ِ پـــر آمده ام …
با لبــخند ،
با قلب هایی آکنده از عشــق های واقعی .
از آن ســـوی دوست داشتن ها …
آمده ام بمــانم و …
هـــرگز نروم !!
.
.
.
.
ریاضی وار هم که نگاهت کنم …
” تــو “
نه در مثلث عشق جا مــی شوی ،
نه در دایــره ی تاریخ ،
نه در چهـار ضلعی هیچ پنجره ای !
تــو
روز به روز بـزرگ تر از هر هندسه ای مـــی شوی …
برعکس ِ من ،
که به حسابــم نمی آوری …
خودت ، اصلا حساب نمـــی شوی .
تــــو
بیشتر از انگشتان دست ِ منـــی …
خیــــلی بیشتر !
چگــونه بشمارمت ؟!
.
.
.
.
انــگار صدای پا به خوابم آمد
مانند خیــال ها به خوابم آمد
خواننده ی شعرهای من ! باور کن
یک بـار خود ِ شما به خوابم آمد
.
.
.
.
.
.
.
.
چه دلمان نخواهد،
خدا یک وقت هایی دلش نمیخواهد،
ما چیزی را که دلمان میخواهد
داشته باشیم…
تعداد بازديد : 660